شاید بیست سال پیش برای پیدا کردن یک شغل خوب فقط یک مدرک تحصیلی کافی بود اما امروز برای بیشتر شغل‌ها، مهارت حرف اول را می‌زند. در همین شرایط امروز جامعه ایران که خیلی‌ها از نبود کار می‌نالند، آدم‌هایی هستند که موفقیت شغلی را تجربه کرده‌اند و درآمد بالایی هم دارند. خیلی از آن‌ها حتی با کارآفرینی زمینه اشتغال افرادی زیادی را به وجود آورده‌اند.
داستان زندگی آدم‌هایی که با شغل‌شان زندگی می‌کنند!
کارنکن پادکستی هست که با این جنس آدم‌ها گفتگو می‌کند. آدم‌هایی که با شغل‌شان زندگی می‌کنند و اصطلاحا اهل کارنکن هستند. گپ و گفت‌های صمیمانه این برنامه در مورد موضوعاتی مثل کارآموزی، استارتاپ، هوش مصنوعی، یادگیری موثر، مهارت‌ها و موفقیت شغلی و … است.
این پادکست توسط امین آرامش تولید می‌شود شخصی که در زندگی تصمیم‌های عجیب و غریبی گرفته است. داستان زندگی امین آرامش را می‌توانید در سایت شخصی او مطالعه کنید.
گفتگو با پیمان فخاریان هم بنیان‌گذار یکتانت
در قسمت‌های بیست و چهارم و بیست و پنجم پادکست کارنکن، امین آرامش با پیمان فخاریان گفتگو می‌کند. مدیر ارشد فنی و هم بنیان‌گذار مجموعه یکتانت، متشکل از یک تیم 170 نفره با زیرمجموعه‌های متعدد، فقط بیست و هفت سال سن دارد. کسی که می‌شود گفت که موفقیت شغلی را تجربه کرده‌است.
پیمان فخاریان اهل اصفهان است و تا پایان دوران مدرسه در آن جا زندگی کرده است. او در دوران مدرسه شاگرد اول کلاس بود و در نهایت هم توانست رتبه 67 کنکور را کسب کند. رشته مهندسی کامپیوتر دانشگاه شریف را برای ادامه تحصیل خودش انتخاب کرد. بخشی از صحبت‌های جذاب او در این گفتگو را نقل به مضمون در ادامه مقاله خواهید دید:
“دوره کارمندی و استخدام توی اداره‌ها دیگه گذشته. ادارات تا چند وقت دیگه باید همین نیروهایی رو هم که دارند کمتر کنند.
یه چیزی که خیلی خوبه و لازمه شاگردی کردنه. من حتی الان هم حاضرم توی زمینه‌ای که دانشی ندارم، پیش یه فرد با دانش یا با تجربه شاگردی کنم. گاهی اوقات شما لازمه که فقط دستور بشنوی و انجام بدی. بین هنرمندا شاگرد یه شخصیت بزرگ بودن همیشه یه افتخار محسوب میشه اما توی شغل‌های دیگه کارآموزی و شاگردی کردن پیش افراد خبره و با تجربه رو خیلی چیز خوبی نمی دونن. یه نفر 30 سال توی بازار تجربه کار داره. برای کسی که می خواد کسب و کار راه بندازه و درآمد کسب کنه، یاد گرفتن از همچین فردی یه فرصت بی‌نظیره.
یه چیزی که توی رشد افراد می‌تونه تاثیر زیادی بذاره، محیطه. شما اگه محیط اطرافت پر از آدمای قوی باشه، مجبوری خودت رو بکشی بالا و خب رشد می‌کنی. دانشگاه شریف محیطی بود که پر آدمای خفن بود. منی که همیشه توی مدرسه شاگرد اول بودم و رقیبی نداشتم با آدمایی از خودم بهتر باید رقابت می‌کردم. این موضوع خودش توی رشد من تاثیر گذاشت.
یکی از مشکلات سیستم آموزشی ما اینه که توانایی کار تیمی رو در ما ایجاد نمی‌کنه. ما از روز اول مدرسه تا پایان دوران دانشگاه همش در حال رقابت فردی هستیم و این موضوع اصلا خوب نیست. من حتما تلاش می‌کنم بچه‌ام رو توی محیط آموزشی قرار بدم که به کار تیمی اهمیت میده.
مشکل دیگه‌ی‌دانشگاهای ما اینه که همه چیز توی یه چارچوب مشخص قرار داره. این مسئله بطور مشخص یه جواب داره و شما باید بهش برسی در حالی که توی محیط کار چیزی که باعث رشد افراد میشه تغییر نگرش به ماهیت و راه حل مسائله. یک مسئله همیشه یه جواب نداره و شما به یه جایی می رسی که باید روشت رو تغییر بدی.”
نسخه کامل این گفتگو و دیگر قسمت‌های پادکست کارنکن را می‌توانید از طریق لینک زیر پیگیری کنید.
