ضریب هوشی چیست ؟ هر آنچه باید در مورد آن بدانید

ضریب هوشی یا IQ چیست؟

قبل از اینکه به مفهوم ضريب هوشی بپردازیم بهتر است از اصل قضیه شروع کنیم یعنی خود هوش و بفهمیم هوش چیست؟ تعریف هوش بحث برانگیز است و از نظر توانایی های آن و اینکه آیا آن قابل اندازه‌گیری است یا نه متفاوت است. برخی از گروه های روانشناس تعاریف زیر را پیشنهاد کرده‌اند:

یک توانایی ذهنی بسیار کلی که شامل توانایی هایی مثل استدلال، برنامه ریزی، حل مسائل، تفکر انتزاعی، درک ایده های پیچیده، یادگیری سریع و یادگیری از تجربه می‌باشد . و صرفاً یادگیری کتاب، یک مهارت تحصیلی محدود، یا هوشمندی در آزمون نیست. در عوض، توانایی گسترده‌تر و عمیق‌تری برای درک محیط اطرافمان را منعکس می‌کند – «درک کردن»، «درست کردن» چیزها، یا «پیدا کردن» آنچه باید انجام دهیم.

هوش عمومی ما که به ما امکان می‌دهد یاد بگیریم و به یاد بیاوریم، شامل هوش سیال و هوش متبلور ما می‌باشد .

پیشنهاد می‌کنم حتما همین الان رایگان تست آی کیو را انجام دهید!

این نوع هوش ظرفیت تفکر سریع و استدلال انعطاف پذیر به منظور حل مسائل جدید بدون تکیه بر تجربه گذشته و دانش انباشته است.

هوش سیال ما این امکان را می‌دهد که روابط بین متغیرها را درک و استنباط کنیم و اطلاعات انتزاعی را مفهوم سازی کنیم که به حل مسئله کمک می‌کند. با مهارت های اساسی مانند درک و یادگیری در ارتباط است.

نمونه های استفاده از این هوش عبارتند از : حل پازل ها، ارائه راه حل برای مقابله با مسائل جدید، مشاهده الگوها در داده های آماری، و درگیری در استدلال فلسفی نظری .

هوش متبلور(crystallized intelligence)

هوش متبلور به توانایی استفاده از مهارت ها و دانش کسب شده از طریق یادگیری قبلی اشاره دارد (هورن، 1969). استفاده از هوش متبلور شامل یادآوری اطلاعات از قبل موجود و همچنین مهارت ها است.

از سوی دیگر، نمونه‌هایی از استفاده از هوش متبلور ، شامل یادآوری وقایع و اتفاقات تاریخی، به خاطر سپردن مکان‌های جغرافیایی، ساختن دایره واژگان و بازخوانی متون شاعرانه است .این نوع هوش با تحصیلات، تجربه و پیشینه فرهنگی مرتبط است و با آزمون های اطلاعات عمومی اندازه گیری می‌شود.

استفاده از هوش متبلور شامل یادآوری اطلاعات از قبل موجود و همچنین مهارت ها است. به عنوان مثال، دانستن نحوه دوچرخه سواری یا خواندن کتاب.

حال ضریب هوشی عددی است برای نشان دادن میزان هوش افراد . با اینکه به گفته افراد زیادی هوش را نمی‌توان با یک عدد نشان اما به هر حال ضریب هوشی معیاری است که در جاهای مختلفی برای سنجش هوش افراد به کار گرفته می‌شود .

بیشتر افراد غیرمتخصص فکر می‌کنند هوش دلیلی است که افراد موفق اینقدر خوب عمل می‌کنند. روانشناسانی که هوش را مطالعه می‌کنند متوجه می‌شوند که این فقط تا حدی درست است. IQ می‌تواند پیش‌بینی کند که افراد در موقعیت‌های خاص، مانند تفکر انتزاعی در علم، مهندسی یا هنر، چقدر خوب عمل خواهند کرد. اما داستان چیزهای بیشتری وجود دارد. موفقیت خارق العاده به چیزهای زیادی بستگی دارد. و این دسته‌های اضافی عبارتند از جاه‌طلبی، پشتکار، فرصت، توانایی تفکر واضح و حتی شانس.

ضریب هوشی در گذر زمان

آلفرد بینه

در اوایل دهه 1900، دولت فرانسه از  آلفرد بینه خواست تا تصمیم بگیرد که کدام دانش‌آموز بیشتر در مدرسه دچار مشکل می‌شود. دولت قوانینی را تصویب کرده بود که بر اساس آن باید همه کودکان فرانسوی به مدرسه بروند، بنابراین یافتن راهی برای شناسایی کودکانی که نیاز به کمک تخصصی دارند، مهم بود. به همین جهت بینه به همراه همکار خود تئودور سایمون آزمایشی را برای این منظور طراحی کرد.

آزمون بینه شامل سوالات علمی و همچنین سوالاتی بود که نیاز به استدلال ساده داشتند. علاوه بر موارد آزمایشی، بینه به یک معیار خارجی نیز برای اعتبار نیاز داشت که آن را در سن یافت. بنابراین بینه میانگین سنی را که در آن کودکان به طور متوسط ​​قادر به حل هر مورد بودند، شناسایی کرد و موارد را بر اساس آن دسته بندی کرد. به این ترتیب او می‌توانست موقعیت کودکان را نسبت به همسالان خود تخمین بزند: برای مثال، اگر کودکی قادر به حل مواردی بود که به طور متوسط ​​فقط توسط کودکان دو سال بزرگ‌تر حل می‌شد، آن‌وقت این کودک دو سال جلوتر بود. 

بینه بر محدودیت‌های این آزمون تأکید کرد و نشان داد که هوش مفهومی بسیار گسترده‌تر از آن است که بتوان با یک عدد واحد آن را کمیت کرد. و اصرار داشت که هوش تحت تأثیر عوامل بسیاری قرار می‌گیرد، که در طول زمان تغییر می‌کند و تنها در کودکانی با پیشینه‌های مشابه قابل مقایسه است.

رابرت یرکس

در آغاز جنگ جهانی اول، مقامات ارتش ایالات متحده با وظیفه غربالگری تعداد زیادی از سربازان مواجه شدند. در سال 1917، روانشناس رابرت یرکس، به عنوان رئیس کمیته بررسی روانشناختی سربازان، دو آزمون را ایجاد کرد که به عنوان آزمون های آلفا و بتا ارتش شناخته می‌شوند.

Alpha Army به عنوان یک آزمون کتبی طراحی شده بود، در حالی که Army Beta از یک سری تصاویر تشکیل شده بود که برای انتخاب افرادی که قادر به خواندن و یا نوشتن نبودند استفاده می‌شد. این آزمایش ها بر روی بیش از 2 میلیون سرباز انجام شد تا به ارتش کمک کند تا مشخص شود چه مردانی برای موقعیت ها و نقش های خاص مناسب هستند.

تست هوش استنفورد – بینه

در ایالات متحده بود که تست ضریب هوشی پس از اصلاح ” تست” بینه توسط لوئیس ترمن به یک داستان موفقیت واقعی تبدیل شد و هنجار بسیار مناسب تری نسبت به نسخه اصلی ایجاد کرد و او آن را به عنوان تست استنفورد-بینه منتشر کرد (ترمن روانشناس دانشگاه استنفورد بود). او همچنین مشتاق بود که نتیجه را در 100 ضرب کند، بنابراین معادله نهایی برای IQ ((سن عقلی) / (سن تقویمی)) 100X است. در واقع، ضریب هوشی 130 بسیار جالب تر از ضریب هوشی 1.3 به نظر می‌رسد. با این حال، این روش فقط در کودکان کارآمد بود اما چرا ؟

چون مثلا اگر به والدین کودکی گفته شود که کودک 6 ساله آنها از قبل توانایی های ذهنی یک کودک متوسط ​​9 ساله را دارد و بنابراین ضریب هوشی او 150 است، آنها خیلی خوشحال خواهند بود . اما اگر به پدربزرگ کودک گفته شود که با وجود اینکه او فقط 60 سال دارد، توانایی های شناختی او در حد یک فرد متوسط ​​90 ساله است، ممکن است آن را به عنوان یک تعریف تلقی نکند. یعنی تا زمانی که سن بالاتر به طور کلی به معنای توانایی های بهتر است نتیجه رضایت بخش دارد. به عبارت دیگر، زمانی که رشد ذهنی دیگر صورت نگیرد، روش نامناسب است.

دیوید وکسلر

دیوید وکسلر، روانشناس آمریکایی، با تکیه بر آزمون استنفورد-بینه، ابزار اندازه گیری جدیدی ایجاد کرد. او که از محدودیت های استنفورد – بینه ناراضی بود، آزمون هوشی جدید خود را که به مقیاس هوش بزرگسالان وکسلر (WAIS) معروف است در سال 1955 منتشر کرد.

وکسلر همچنین دو آزمون مختلف را به طور خاص برای استفاده کودکان توسعه داد: مقیاس هوش وکسلر برای کودکان (WISC) و مقیاس هوش وکسلر پیش دبستانی و اولیه (WPPSI). 

به جای نمره دادن به آزمون بر اساس سن تقویمی و سن ذهنی، WAIS با مقایسه نمره آزمون شونده با نمرات سایر افراد در همان گروه سنی امتیازدهی می‌شود. 

این روش امتیازدهی به روش استاندارد در تست هوش تبدیل شده است و در تجدید نظر مدرن آزمون استنفورد-بینه نیز استفاده می‌شود.

سنجش ضریب هوشی

آزمون IQ ارزیابی است که طیفی از توانایی های شناختی را اندازه گیری می کند و نمره ای را ارائه می‌دهد که به عنوان معیاری برای سنجش توانایی ها و پتانسیل های فکری یک فرد در نظر گرفته شده است. تست‌های هوش از جمله رایج‌ترین تست‌های روان‌شناختی هستند.

بسیاری از آزمون‌ها از روش‌های مشابهی برای استخراج نمرات خود استفاده می‌کنند، اما مهم است که توجه داشته باشیم که ماهیت هر آزمون متفاوت است و ممکن است روش‌های نمره‌دهی از آزمونی به آزمون دیگر یکسان نباشد.

تعدادی تست هوش مختلف وجود دارد و محتوای آنها می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. برخی از آنها برای بزرگسالان استفاده می‌شوند، اما بسیاری از آنها به طور خاص برای اجرا در کودکان طراحی شده‌اند. برخی از این آزمون ها بصورت گروهی انجام می‌شوند و برخی دیگر بصورت انفرادی .

در یک گروهبندی دیگر تست ها به دو گروه کلامی و غیرکلامی تقسیم می‌شوند . تست هایی که در آن از افراد سوالات مختلف بصورت کتبی و شفاهی پرسیده میشوند تست های کلامی هستند .

اما با توجه به اینکه سطح سواد همه افراد یکی نیست و ممکن است برخی از مردم توانایی جواب دادن به سوالات کتبی را نداشته باشند ، علاوه بر آزمون های کتبی و شفاهی نوع دیگری از آزمون ها با نام آزمون های غیرکلامی هستند که بصورت تصویری بوده و به سطح تحصیلات بستگی ندارد . در این نوع آزمون ها شما صرفا سوالات تصویری را جواب می‌دهید . همچنین این نوع تست ها مشکل زبان و تفاوت های فرهنگی را که مانعی برای گسترش آزمون ها بود حل کرد . 

علاوه بر این دو نوع تست ، تست های عملکردی نیز وجود دارد که بصورت فیزیکی انجام می‌شوند مانند چینش تصاویر، تکمیل تصاویر، طراحی مکعب ها، مونتاژ قطعات و نماد اعداد.

برخی از تست‌های هوش رایج عبارتند از:

• سیستم ارزیابی شناختی ( 5 تا 18 سال – غیرکلامی)
• سیستم ارزیابی کافمن برای کودکان ( 2 تا 13 سال – کلامی و غیرکلامی)
• مقیاس هوش استنفورد-بینه ( همه سنین – کلامی و غیرکلامی )
• ماتریس های پیشرونده ریون ( همه سنین – غیر کلامی )
• مقیاس هوش بزرگسالان وکسلر ( بالای 16 سال – کلامی و غیرکلامی)
• مقیاس هوش وکسلر برای کودکان ( زیر 16 سال -کلامی و غیر کلامی )
• تست های وودکاک-جانسون توانایی های شناختی ( بالای 2 سال – کلامی و غیرکلامی )

تاثیرات ضریب هوشی بالا یا پایین 

عملکرد مدرسه

گزارش انجمن روانشناسی آمریکا بیان می‌کند که در هر کجا که مورد مطالعه قرار گرفته باشد، کودکانی که نمرات بالایی در آزمون های هوش دارند، نسبت به همسالانشان که امتیاز کمتری دارند، بیشتر از آنچه در مدرسه آموزش داده می‌شود، یاد می‌گیرند. همبستگی بین نمرات IQ و نمرات درسی حدود 0.5 است. کسب نمرات خوب به عوامل زیادی غیر از ضریب هوشی بستگی دارد، مانند «پشتکار، علاقه به مدرسه و تمایل به مطالعه» 

عملکرد شغلی

به گفته اشمیت و هانتر، “برای استخدام کارکنان بدون تجربه قبلی در شغل، معتبرترین پیش بینی کننده عملکرد آینده، توانایی ذهنی عمومی است. اما بسته به نوع شغل و در مطالعات مختلف متفاوت بوده و این همبستگی از 0.3 تا 0.6 متغیر است.

درآمد

ارتباط بین IQ به ثروت ، بسیار کمتر از IQ به عملکرد شغلی است. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که IQ ارتباطی با دارایی خالص ندارد. یک مطالعه در سال 2002  عوامل غیرضروری بر درآمد را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که موقعیت مکانی، ثروت ارثی، نژاد و تحصیل یک فرد به عنوان عواملی در تعیین درآمد مهمتر از ضریب هوشی است. وبر اساس مطالعات انجام شده توسط چارلز موری همبستگی بین IQ و درآمد را حدود 0.23 تخمین زده شد .

عوامل موثر در ضریب هوشی

سن

برای دهه‌ها، کتاب‌های راهنما و کتاب‌های تست IQ ، کاهش ضریب هوشی را با افزایش سن پس از شروع بزرگسالی گزارش کرده‌اند. از زمانی که هنجارسازی اولین مقیاس هوش وکسلر توجه را به تفاوت‌های ضریب هوشی در گروه‌های سنی مختلف بزرگسالان جلب کرد، مطالعات مختلفی در مورد ضریب هوشی و پیری انجام شده است. توافق فعلی این است که هوش سیال عموماً با افزایش سن پس از اوایل بزرگسالی کاهش می‌یابد، در حالی که هوش متبلور دست نخورده باقی می‌ماند.

ژنتیک و محیط

وراثت پذیری

بر اساس گزارش انجمن روان‌شناسی آمریکا، رقم کلی برای وراثت‌پذیری IQ برای کودکان  0.45 است  (يعني 45 درصد از اين صفت ناشي از فاكتورهاي ارثی است) و برای نوجوانان و بزرگسالان به حدود 0.75 افزایش می‌یابد. یک توضیح پیشنهادی برای این تفاوت این است که افراد با ژن‌های مختلف تمایل دارند اثرات آن ژن‌ها را به مرور زمان تقویت کنند، برای مثال با جستجوی محیط‌های مختلف.

محیط خانوادگی مشترک

اعضای خانواده دارای جنبه های مشترک محیط هستند (مثلاً ویژگی های خانه). این محیط خانوادگی مشترک 0.25-0.35 از تغییرات ضریب هوشی در دوران کودکی را تشکیل می دهد و در اواخر نوجوانی، بسیار کم است (در برخی مطالعات صفر). این مطالعات به اثرات محیط‌های شدید، مانند خانواده‌های بدسرپرست، توجه نکرده‌اند. 

ژن های فردی

تصور می‌شود که بخش بسیار زیادی از (بیش از 17000) ژن های انسانی بر رشد و عملکرد مغز تاثیر دارند. در حالی که تعدادی از ژن های فردی با ضریب هوشی مرتبط هستند، هیچ یک اثر قوی ندارند. Deary و همکارانش (2009) گزارش کردند که هیچ یافته‌ای از یک اثر تک ژنی قوی بر IQ تکرار نشده است. 

موسیقی

آموزش موسیقی در دوران کودکی با ضریب هوشی بالاتر از متوسط ​​همبستگی دارد. با این حال، در مطالعه ای بر روی 10500 دوقلو هیچ تاثیری بر ضریب هوشی پیدا نشد ، که نشان می‌دهد این همبستگی توسط عوامل مخدوش کننده ژنتیکی ایجاد شده است. یک متاآنالیز به این نتیجه رسید که «آموزش موسیقی به طور قابل اعتمادی مهارت‌های شناختی یا تحصیلی کودکان و نوجوانان را افزایش نمی‌دهد و یافته‌های مثبت قبلی احتمالاً به دلیل متغیرهای مخدوش‌کننده بوده است».

تصور عموم بر این است که گوش دادن به موسیقی کلاسیک IQ را بالا می‌برد. با این حال، چندین بار تکرار  نشان داده است که این در بهترین حالت یک اثر کوتاه مدت است (بیشتر از 10 تا 15 دقیقه طول نمی‌کشد)، و به افزایش IQ مربوط نمی‌شود.

آناتومی مغز

چندین عامل عصبی فیزیولوژیکی با هوش در انسان ها مرتبط است، از جمله نسبت وزن مغز به وزن بدن و اندازه، شکل و سطح فعالیت قسمت های مختلف مغز. ویژگی‌های خاصی که ممکن است بر ضریب هوشی تاثیر بگذارد عبارتند از اندازه و شکل لوب‌های فرونتال، میزان خون و فعالیت شیمیایی در لوب‌های فرونتال، مقدار کل ماده خاکستری در مغز، ضخامت کلی قشر و میزان متابولیسم گلوکز. 

سلامت

سلامتی در درک تفاوت در نمرات آزمون IQ و سایر معیارهای توانایی شناختی مهم است. عوامل متعددی می‌توانند منجر به اختلال شناختی قابل توجهی شوند، به ویژه اگر در دوران بارداری و دوران کودکی رخ دهند، زمانی که مغز در حال رشد است و سد خونی مغزی کمتر موثر است. چنین اختلالی ممکن است گاهی دائمی باشد، یا گاهی اوقات به طور جزئی یا کامل با رشد بعدی جبران شود.

از حدود سال 2010، محققانی مانند Epping ، Hassel و MacKenzie ارتباط بسیار نزدیک و ثابتی بین نمرات IQ و بیماری های عفونی، به ویژه در جمعیت نوزادان و پیش دبستانی و مادران این کودکان یافته‌اند. آنها فرض کرده‌اند که مبارزه با بیماری های عفونی متابولیسم کودک را تحت فشار قرار می‌دهد و از رشد کامل مغز جلوگیری می‌کند. هاسل فرض می‌کند که تا حد زیادی مهم ترین عامل در تعیین ضریب هوشی جمعیت است. با این حال، آنها همچنین دریافتند که عوامل بعدی مانند تغذیه خوب و تحصیل با کیفیت منظم می‌تواند اثرات منفی اولیه را تا حدودی جبران کند.

کشورهای توسعه یافته چندین سیاست بهداشتی را در مورد مواد مغذی و سمومی که بر عملکرد شناختی تأثیر می‌گذارند، اجرا کرده‌اند. اینها شامل قوانین مستلزم تقویت برخی محصولات غذایی و قوانین ایجاد سطوح ایمن آلاینده ها (مانند سرب، جیوه و ارگانو کلریدها) می‌شود. بهبود در تغذیه و در سیاست عمومی به طور کلی، در افزایش IQ در سراسر جهان دخیل بوده است.

تفاوت هاي گروهي 

جنسيت

با ظهور هوش عمومی، بسیاری از محققین استدلال کرده اند که تفاوت جنسی قابل توجهی در هوش عمومی وجود ندارد، اگرچه به نظر می‌رسد توانایی در انواع خاصی از هوش متفاوت است. بنابراین، در حالی که برخی از تست ها هوش عدد بیشتری را  در مردان نشان می‌دهند، برخی دیگر در زنان هوش بیشتری نشان می‌دهند. مطالعات نشان داده‌اند که آزمودنی‌های زن در وظایف مربوط به توانایی کلامی بهتر عمل می‌کنند، ​​و مردان در وظایف مربوط به توانایی فضایی بهتر عمل می‌کنند. همانطور که هانت (2011) مشاهده می‌کند، این تفاوت ها باقی می مانند، “حتی اگر زن و مرد اساساً از نظر هوش عمومی برابر هستند”.

وجود تفاوت‌هایی بین عملکرد مرد و زن در تست های مرتبط با ریاضی مورد بحث است،  و یک متاآنالیز با تمرکز بر تفاوت‌های جنسیتی در عملکرد ریاضی، عملکرد تقریباً یکسانی را برای پسران و دختران پیدا کرد. در حال حاضر، بیشتر تست‌های IQ، از جمله تست های محبوب به گونه‌ای ساخته شده‌اند که هیچ تفاوت امتیازی کلی بین زن و مرد وجود ندارد

نژاد

در حالی که مفهوم “نژاد” یک ساختار اجتماعی است،  بحث در مورد رابطه ادعایی بین نژاد و هوش، و همچنین ادعاهایی مبنی بر تفاوت های ژنتیکی در هوش در امتداد خطوط نژادی، هم در علوم عمومی و هم در تحقیقات دانشگاهی از زمان مدرن ظاهر شده است. علیرغم حجم عظیم تحقیقات انجام شده در مورد این موضوع، هیچ مدرک علمی مبنی بر اینکه میانگین نمرات IQ گروه های مختلف جمعیتی را می توان به تفاوت های ژنتیکی بین آن گروه ها نسبت داد، به دست نیامده است. شواهد رو به رشد نشان می‌دهد که عوامل محیطی، نه عوامل ژنتیکی، شکاف IQ نژادی را توضیح می‌دهند.

کاربرد ضریب هوشی

تست هوش بیش از یک قرن است که وجود دارد. همان طور که گفته شد آنها اولین بار در فرانسه برای کمک به شناسایی دانش آموزانی که به کمک اضافی در مدرسه نیاز داشتند ایجاد شدند.

دولت ایالات متحده بعداً از نسخه های اصلاح شده این آزمایش ها در طول جنگ جهانی اول استفاده کرد . رهبران نیروهای مسلح می‌دانستند که اجازه دادن به افراد فاقد صلاحیت در نبرد می‌تواند خطرناک باشد. بنابراین آنها از این آزمون‌ها برای کمک به یافتن نامزدهای واجد شرایط استفاده کردند. ارتش امروز به این کار ادامه می‌دهد. آزمون صلاحیت نیروهای مسلح یکی از تست های مختلف هوشی است که در حال استفاده است.

برخی از تست های هوش برای ارزیابی کودکان در سنین خاص ، برخی برای بزرگسالان و برخی برای افراد دارای معلولیت خاص طراحی شده‌اند .

تست های هوش را می‌توان به دلایل مختلفی انجام داد و از آن استفاده کرد. رایج ترین دلیلی که والدین به دنبال یافتن ضریب هوشی فرزندشان هستند ، «تشخیص» عملکرد ضعیف مدرسه است. برای بزرگسالان، رایج‌ترین دلیل برای خواستن آزمون ضریب هوش، راهنمایی شغلی یا تعیین شایستگی شغلی است.

در حالت کلی تست های هوش را می‌توان برای اهداف زیر استفاده کرد :

• ارزشیابی تحصیلی و جایگاه
• ارزیابی و تشخیص ناتوانی ذهنی
• تحقیقات شناختی
• ارزیابی نامزدهای شغلی
• ارزیابی توانایی های شناختی از جمله حافظه، سرعت و توجه

طبقه بندی ضریب هوشی

در زیر یک تفکیک تقریبی از طیف های مختلف امتیاز IQ ارائه کرده ایم. برخی از آزمون‌ها نمرات متفاوتی را ارائه می‌کنند و تفسیرهای متفاوتی از معنای آن نمرات ارائه می‌کنند.

• 130+ تیزهوش و نابغه
• 120 تا 129 باهوش
• 110 تا 119 متوسط قوی
• 90 تا 109 متوسط
• 80 تا 89 متوسط ضعیف
• 70 تا 79 مرزی
• 70- ضعیف و عقب مانده

این طبقه بندی ها از سری تست های هوش وکسلر برای کودکان و بزرگسالان استخراج شده است .

نمرات آزمون هوش معمولاً از آنچه به عنوان توزیع نرمال شناخته می شود، پیروی می‌کند، یک منحنی زنگی شکل که در آن اکثر نمرات نزدیک یا اطراف میانگین نمره قرار دارند. به عنوان مثال، اکثر نمرات (حدود 68٪) در سری تست های هوش وکسلر بین مثبت 15 یا منهای 15 امتیاز از میانگین نمره 100 قرار دارند.

این بدان معنی است که تقریباً 68٪ از افرادی که در این آزمون شرکت می‌کنند بین 85 تا 115 نمره می‌گیرند. هرچه بیشتر به سمت انتهای توزیع نگاه کنید، نمرات کمتر رایج می‌شوند.

بر اساس این توزیع تعداد بسیار کمی از افراد (تقریباً 0.2٪) در آزمون نمره بیش از 145 (نشان دهنده ضریب هوشی بسیار بالا) یا کمتر از 55 (نشان دهنده ضریب هوشی بسیار پایین) دریافت می‌کنند.

در بسیاری از موارد، نمره ضریب هوشی زیر 70 به عنوان IQ پایین در نظر می گیرند، در حالی که نمره حدود 140 نشان دهنده ضریب هوشی بالا است. در گذشته نمرات زیر 70 به عنوان نشانگر برای شناسایی ناتوانی های ذهنی استفاده می‌شد. امروزه نمرات آزمون به تنهایی برای تشخیص ناتوانی ذهنی کافی نیست و متخصصان تشخیص عواملی مانند سن شروع و مهارت های انطباقی را نیز در نظر می‌گیرند.

راه های تقویت هوش و ضریب هوشی

به طور منظم ورزش کنید

تمرینات بدنی باعث افزایش جریان اکسیژن، گلوکز و مواد مغذی به مغز شما می‌شود.

همچنین یکی از بهترین راه‌ها برای تحریک نوروپلاستیسیته (پلاستیسیته مغز)، توانایی مغز برای تغییر ساختار و عملکرد آن است. انعطاف پذیری مغز با افزایش هوش و حجم بیشتر مغز مرتبط است. حتی یک جلسه ورزشی 30 دقیقه ای می‌تواند انعطاف پذیری مغز را افزایش دهد.

ایده های ورزشی مناسب برای مبتدیان عبارتند از:

• پیاده روی
• یوگا
• پیاده روی استقامتی
• تمرینات با وزن بدن

ادامه تحصیل مادام العمر

آموزش به هر شکلی که باشد برای رشد هوش انسان بسیار مهم است.

در مروری بر مطالعات منبع مورد اعتماد در مورد بهره هوشی و آموزش، بیش از 600000 شرکت‌کننده برای تعیین تأثیر آموزش بر سطوح IQ مورد مطالعه قرار گرفتند. محققان دریافتند که به ازای هر سال اضافی آموزش رسمی، شرکت کنندگان یک تا پنج امتیاز ضریب هوشی را تجربه کردند.

ادامه تحصیل لزوماً به معنای ادامه تحصیل رسمی نیست. باز بودن برای تجربیات جدید و جستجوی چیزهای جدید برای انجام و یادگیری یک ویژگی شخصیتی است که با هوش بالاتر مرتبط است.

فعالیت های زیر از جمله تجربیات جدید محسوب می‌شوند :

• گوش دادن به پادکست ها
• تماشای سخنرانی های TED
• شرکت در سخنرانی ، سمینار یا کارگاه ها
• انجام یک سرگرمی جدید
• فراگیری یک زبان جدید
• خواندن کتاب در مورد یک موضوع جدید

تغذیه مناسب

یکی دیگر از راه‌های تقویت سلامت مغز، خوردن غذاهای حاوی مواد مغذی است که از عملکرد مغز حمایت می‌کنند. این شامل غذاهای غنی از اسیدهای چرب امگا 3، فلاونوئیدها و ویتامین K است.

اسیدهای چرب امگا 3

اسیدهای چرب امگا-3 که روغن های امگا-3، اسیدهای چرب ω-3 یا اسیدهای چرب n-3 نیز نامیده می شوند، اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه (PUFAs) هستندکه به طور گسترده در طبیعت پراکنده می شوند و اجزای مهم متابولیسم لیپید حیوانی هستند و نقش مهمی در رژیم غذایی انسان و فیزیولوژی انسان دارند.

از جمله موادغدایی سرشار از این اسید ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

• ماهی چرب
• صدف
• جلبک دریایی
• کتان
• آووکادوها
• آجیل

فلاونوئیدها

بر اساس بررسی منبع مورد اعتماد در سال 2015، فلاونوئیدها با نتایج مثبت شناختی، از جمله افزایش عملکرد اجرایی و حافظه کاری مرتبط هستند. منابع غنی فلاونوئیدها عبارتند از:

• انواع توت ها
• چای
• کاکائو
• سویا
• دانه ها

ویتامین K

بر اساس یک منبع معتبر در سال 2019، ویتامین K در بقای سلول های مغز و عملکرد شناختی نقش دارد. عمدتاً در سبزی‌های برگ‌دار یافت می‌شود، مانند:

• کلم پیچ
• اسفناج
• کاهو
• کلم بروکلی
• خیار

نشان داده شده است که خوردن غذاهای ناسالم ضریب هوشی کودکان را کاهش می‌دهد و ممکن است در بزرگسالان نیز همین کار را انجام دهد. یک مطالعه عظیم روی یک میلیون دانش آموز نشان داد که خوردن یک رژیم غذایی تمیز و بدون مواد نگهدارنده و رنگ های مصنوعی و طعم دهنده ها منجر به افزایش چشمگیر 14 درصدی در ضریب هوشی می‌شود.

مدیتیشن

تمرین مدیتیشن توانایی یادگیری، حافظه و مهارت های حل مسئله را افزایش می‌دهد.مدیتیشن شما را در پردازش اطلاعات کارآمدتر می‌کند، بنابراین جای تعجب نیست که می‌تواند IQ را نیز افزایش دهد.

یک مطالعه نشان داد کسانی که با استفاده از تمرین امواج مغزی، مانند ضربان های دو گوش، مدیتیشن می‌کردند، افزایش قابل توجه 23 درصدی در IQ را تجربه کردند.

معاشرت کنید

از آنجایی که انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند، اجتماعی بودن ممکن است آمادگی ذهنی شما را نیز افزایش دهد. این به این دلیل است که طبق یک مطالعه در سال 2018، اجتماعی شدن ذهن و توانایی شناختی را تحریک می‌کند.

اگر ملاقات با افراد جدید یا ایجاد روابط برایتان دشوار است، ممکن است بخواهید موارد زیر را در نظر بگیرید:

• در جامعه خود داوطلب شوید.
• به یک باشگاه یا تیم ورزشی بپیوندید.
• یک کلاس بردارید
• به یک باشگاه کتاب بپیوندید
• دوباره با دوستان قدیمی ارتباط برقرار کنید

موارد دیگر

موارد دیگری نیز مانند داشتن خواب کافی ، نوشیدن قهوه و چای سبز ، داشتن شغل چالش برانگیز ، شطرنج و … وجود دارند که می‌توانند تا حدودی در بهبود عملکرد مغز و تقویت آن نقش موثری داشته باشند .

کدام کشور بالاترین میانگین IQ را دارد

نمرات IQ معمولاً منعکس کننده کیفیت آموزش و منابع در دسترس مردم در منطقه جغرافیایی محلی خود است. مناطقی از جهان با نمرات IQ پایین تر، به ویژه در زمینه آموزش، در مقایسه با کشورهایی با نمرات IQ بالاتر، معمولاً فقیرتر و کمتر توسعه یافته هستند . در جدول زیر که از مرکز آمار جمعیتی جهان است، سایه تیره‌تر بنفش نشان‌دهنده ضریب هوشی پایین‌تر است. برعکس، کشورهایی با میانگین نمره هوشی بالاتر به رنگ قرمز نارنجی به نظر می‌رسند.

بر اساس یک مطالعه در سال 2019 توسط محققان ریچارد لین و دیوید بکر در موسسه اولستر، بالاترین میانگین نمرات IQ در جهان متعلق به ژاپنی‌ها است و شهروندان تایوان و سنگاپور در پشت سر قرار دارند.

 10 کشور برتر با بالاترین میانگین IQ – موسسه اولستر 2019 :

باهوشترین ها را بشناسیم 

ما قبلاً می‌دانستیم که دانشمندانی در جهان وجود داشتند که دارای نمره IQ برجسته بودند مانند آلبرت انیشتین، استیون هاوکینگ. با این حال، هنوز افراد زیادی وجود دارند که امتیاز بالاتری را نسبت به دو محقق ذکر شده در بالا دارند. در زیر 6 نفر که بالاترین امتیاز IQ را در جهان دارند ، ذکر شده است .

سوالات متداول

تست های هوش چقدر قابل اعتماد است؟

تست های معتبر هوش اگر با مشاهدات بالینی روانشناسِ آموزش دیده همراه شود، یکی از ملاک های قابل اعتماد تشخیص است. روانشناسی که قرار است تست هوش بگیرد، باید حتما در دوره های تخصصی، آموزش دیده باشد. پس افراد غیرمتخصص در موسسه، مهدکودک یا مدرسه ها ، صلاحیت برگزاری تست هوش و سنجش میزان IQ کودک را ندارند.

آیا هوش بالا ضامن موفقیت افراد است؟

هوش بالا در یک جنبه، مثلا IQ، هرگز ضامن موفقیت فرد نیست اما داشتن هوش بالا در تمامی ابعاد یا به اصطلاح پرورش هوش متعادل، حتما در موفقیت فرد موثر است.