در مقطعی از حرفه خود، ممکن است نقش رهبری یک جلسه، یک پروژه، یک تیم یا کل سازمان را اختیار کنید. شما ممکن است سبک رهبری تعریف‌شده‌ای را درنظر بگیرید و اختیار کنید.
اکثر متخصصان سبک رهبری خود را بر اساس عواملی مانند تجربه و شخصیت و همچنین نیازهای منحصر به فرد شرکت و فرهنگ سازمانی آن توسعه میدهند. در حالی که هر رهبر متفاوت است، ما در این مقاله ۱۰ سبک رهبری که رایج هستند را پوشش خواهیم داد و مثال‌ها و ویژگی‌های مشترک هر کدام را ارائه می‌کنیم تا به شما کمک کند مشخص کنید با کدام سبک رهبری احساس نزدیکی بیشتری دارید. با دانشکار همراه باشید.
اهمیت توسعه سبک رهبری
در نظرسنجی سایت Indeed, بیشتراز ۵۵ درصد کارفرمایان مهارت‌های رهبری را به‌عنوان دقیق‌ترین معیار ارزیابی از توانایی یک فرد برای موفقیت در یک سمت ذکر کردند. همانطور که مهارت‌های رهبری‌تان را توسعه می‌دهید، احتمالاً از فرآیندها و روش‌های مختلفی برای دستیابی به اهداف کارفرما و پاسخگویی به نیازهای کارکنانی که به شما گزارش میدهند استفاده می‌کنید. برای موثر بودن به عنوان یک مدیر، ممکن است در زمان معینی از چندین سبک رهبری مختلف استفاده کنید.
با صرف زمان برای آشنایی با هر یک از این انواع رهبری، ممکن است زمینه‌های خاصی را برای بهبود یا گسترش سبک رهبری‌تان بشناسید. همچنین می‌توانید راه‌های دیگری شناسایی کنید که ممکن است به اهداف فعلی شما کمک کند و باعث شود نحوه کار مدیرانی که سبک متفاوتی از سبک شما را دنبال می‌کنند، درک کنید.
انواع سبک های رهبری
در اینجا ۱۰ مورد از رایج‌ترین سبک‌های رهبری، از جمله مزایا، چالش‌ها و نمونه‌هایی از هر کدام ذکر شده است:
سبک رهبری مربیان(کوچینگ)
رهبر کوچینگ کسی است که می‌تواند به سرعت نقاط قوت، ضعف و انگیزه اعضای تیم خود را برای کمک به پیشرفت هر فرد تشخیص دهد. این نوع رهبر اغلب به اعضای تیم در تعیین اهداف SMART کمک می‌کند و سپس به طور منظم فیدبک‌های مرتبط با پروژه های چالش برانگیز را برای ارتقای رشد ارائه می‌دهد. آنها در تعیین انتظارات واضح و روشن و ایجاد یک محیط مثبت و انگیزشی مهارت دارند.
سبک رهبری کوچینگ یکی از سودمندترین روش‌ها برای کارفرمایان و همچنین کارکنانی است که مدیریت‌شان می‌کنند. متأسفانه، این سبک اغلب کم استفاده می‌شود؛ زیرا وقت گیرتر از سایر انواع رهبری است.
شما ممکن است یک رهبر کوچینگ باشید اگر:
- حمایت کننده هستید
- به جای دستور دادن، راهنمایی ارائه می‌دهید
- برای یادگیری به عنوان راهی برای پیشرفت ارزش قائل شوید
- سوالات هدفمند می‌پرسید
- بین انتقال دانش و کمک به دیگران که خودشان آن را پیدا کنند، تعادل برقرار می‌کنید
- خودآگاه هستید
مزایا: رهبری کوچینگ ماهیت مثبتی دارد و باعث توسعه مهارت های جدید، آزاد اندیشی، توانمندسازی، بازبینی اهداف شرکت و پرورش فرهنگ شرکتی می‌شود. رهبرانی که کوچینگ می‌کنند اغلب به عنوان مشاور و راهنماهایی باتجربه و ارزشمند دیده می‌شوند.
چالش ها: در حالی که این سبک دارای مزایای بسیاری است، می‌تواند زمان زیادی را به خود اختصاص دهد، زیرا نیاز به دیدار یک به یک با کارمندان دارد که فراهم کردن آن در یک محیط ددلاین محور بسیار دشوار است.
مثال: یک مدیر فروش تیم متصدیان حساب خود را برای جلسه‌ای گرد هم جمع می‌کند تا در مورد آموخته‌های سه ماهه قبل بحث کنند. آنها جلسه را با ارزیابی نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها در مورد عملکرد تیم آغاز می‌کنند.
سپس مدیر با اعضای خاص تیم که عملکرد قابل توجهی داشته‌اند صحبت و اهداف به دست آمده را بررسی می‌کند. در نهایت مدیر، جلسه را با اعلام شروع رقابتی برای سه ماههٔ بعدی به پایان می‌رساند و به فروشندگان انگیزه می‌دهد تا به اهداف خود دست پیدا کنند.
برای شناخت بیشتر خودتون میتونید به صفحه‌ی تست های شخصیت شناسی مراجعه کنید.
سبک رهبری بلند پروازانه
رهبران بلند پرواز توانایی قدرتمندی دارند تا با الهام بخشیدن به کارمندان و جلب اعتماد برای ایده‌های جدید، رو به جلو پیشرفت و تغییرات جدیدی را آغاز کنند. همچنین یک رهبر بلند پرواز می‌تواند یک پیوند سازمانی قوی‌ای ایجاد کند. آنها می‌کوشند تا اعتماد و اطمینان را در بین گزارش‌های دریافت شده و همکاران‌شان به تساوی تقسیم کنند.
سبک بلند پروازانه برای سازمان‌های کوچک و با رشد سریع، یا سازمان‌های بزرگ‌تری که دچار تحول یا تجدید ساختار سازمانی هستند، مفید است.
شما ممکن است یک رهبر رویا پرداز باشید اگر:
- مقاوم و جسور هستید
- با تدبیر هستید
- ریسک پذیری دارید
- الهام بخش هستید
- خوش بین هستید
- خلاق و نوآور هستید
- پرجذبه هستید
مزایا: رهبر رویا پرداز می‌تواند به رشد شرکت‌ها، متحد کردن تیم‌ها و کل شرکت و بهبود فناوری‌ها یا رویه‌های منسوخ شده کمک کند.
چالش‌ها: رهبران رویا پرداز ممکن است جزئیات مهم یا فرصت‌های دیگر را از دست بدهند، زیرا روی دورنما متمرکز هستند. آنها همچنین ممکن است فرصت برطرف سازی مسائل حال حاضر را از دست بدهند، زیرا بیشتر آینده نگر هستند، که می تواند باعث شود به احساسات و افکار تیم‌شان توجهی نشود.
مثال: یک معلم در محل کار برای همکارانی که می‌خواهند اضطراب‌ها و مسائلی که دانش آموزان خارج از مدرسه دارند را برطرف کنند، گروهی راه اندازی می‌کند. هدف، کمک به دانش آموزان برای تمرکز بهتر و موفقیت در مدرسه است. او روش‌های آزمایشی را ایجاد کرده است تا سریعا بتوانند راه‌های هدفمندی برای کمک به دانش‌آموزان پیدا کنند.
سبک رهبری خدمتگزار
رهبران خدمتگزار بر اساس یک طرز فکر که دیگران در اولویت‌اند زندگی می‌کنند و معتقدند که وقتی اعضای تیم از نظر شخصی و حرفه‌ای احساس رضایت می‌کنند، کارآمدتر هستند و احتمال بیشتری دارد که به طور منظم کارهای عالی انجام دهند. به دلیل تأکید آنها بر رضایت و همکاری بین کارکنان، آنها تمایل دارند به سطوح بالاتری از احترام نائل شوند.
سبک خدمتگزار یک سبک رهبری عالی برای سازمان‌هایی با هر صنعت و اندازه‌ای است، اما در سازمان‌های غیرانتفاعی و وقف عام رواج‌تر است. این نوع از رهبران در ایجاد رضایت شغلی در کارکنان و کمک به افراد برای مشارکت مجدد در کارشان مهارت استثنایی دارند.
شما ممکن است یک رهبر خدمتگزار باشید اگر:
- به تیم خود انگیزه می‌دهید
- مهارت های ارتباطی عالی دارید
- شخصاً به تیم خود اهمیت می‌دهید
- همکاری و مشارکت را تشویق می‌کنید
- به رشد حرفه ای تیم خود متعهد هستید
مزایا: رهبران خدمتگزار ظرفیت افزایش وفاداری و بازدهی کارکنان، بهبود پیشرفت و تصمیم گیری کارکنان، تقویت اعتماد و و فراهم کردن رهبران آتی را دارند.
چالش ها: رهبران خدمتگزار ممکن است بخاطر آنکه اغلب نیازهای تیم خود را بالاتر از نیازهای خود قرار میدهند خسته و بیمار می‌شوند.
مثال: یک مدیر محصول با هر کسی که نگرانی، سؤال یا فکری در مورد بهبود یا استفاده از محصول دارد، جلسات ماهانه یک به یک را میزبانی می‌کند. این زمان برای آن در نظر گرفته شده تا به نیازهای افرادی که از محصول استفاده می‌کنند رسیدگی کند.
سبک رهبری استبدادی
این نوع رهبر که “سبک رهبری مستبد” نیز نامیده می‌شود، کسی است که در درجه اول بر روی نتایج و بهره‌وری تمرکز دارد. آنها اغلب به تنهایی یا با یک گروه کوچک و مورد اعتماد‌شان تصمیم می‌گیرند و از کارکنان انتظار دارند دقیقاً همان کاری را که از آنها خواسته می‌شود انجام دهند. درنظر گرفتن این نوع رهبران به عنوان فرماندهان نظامی می‌تواند کارآمد باشد.
سبک استبدادی در سازمان‌هایی با دستورالعمل‌های سختگیرانه یا صنایع سنگین می‌تواند ثمربخش باشد. همچنین زمانی که کارمندان به نظارت زیادی نیاز دارند استفاده می‌شود، مانند آن‌هایی که تجربه کمی دارند یا اصلا هیچ تجربه‌ای ندارند. با این حال، این سبک رهبری می‌تواند خلاقیت را سرکوب کند و باعث شود کارکنان احساس محدودیت و زندانی شدن کنند.
شما ممکن است یک رهبر مستبد باشید اگر:
- اعتماد به نفس دارید
- خود انگیزه هستید
- به طور واضح و مداوم ارتباط برقرار می‌کنید
- قوانین را دنبال کنید
- مورد اعتماد هستید
- برای محیط های بسیار نظام‌مند و ساختاریافته ارزش قائل می‌شوید
- به محیط‌های کاری تحت نظارت اعتقاد دارید
مزایا: رهبران مستبد می‌توانند بهره وری را از طریق تفویض اختیار ارتقاء دهند، ارتباطات واضح و مستقیمی را فراهم می‌کنند، به خودی خود استرس کارکنان را با تصمیم گیری‌های سریع‌شان کاهش میدهند.
چالش ها: رهبران مستبد غالباً در معرض استرس زیادی هستند زیرا در قبال همه چیز احساس مسئولیت می‌کنند. از آنجایی که آنها انعطاف‌پذیری ندارند و اغلب نمی‌خواهند نظرات و ایده‌های دیگران را بشنوند، این رهبران اغلب توسط تیم آزرده خاطر می‌شوند.
مثال: قبل از عمل، جراح قوانین و فرآیندهای اتاق عمل را به دقت برای هر یک از اعضای تیم که در جراحی نقش دارند، بازگو می‌کند. او می‌خواهد اطمینان حاصل کند که همه وظایف‌شان را با دقت انجام خواهند داد و رویه‌ها را دنبال می‌کنند تا به این ترتیب عمل جراحی تا حد امکان بدون مشکل انجام شود.
سبک رهبری بی طرفانه یا واگذار شده
سبک بی طرفانه متضاد نوع رهبری استبدادی است که بیشتر بر تفویض بسیاری از وظایف به اعضای تیم تمرکز می‌کند و نظارت کم و یا هیچ نظارتی دارد. از آنجایی که یک رهبر بی طرف وقت خود را زیاد صرف مدیریت کارکنان نمی‌کند، آنها اغلب اوقات وقت بیشتری برای اختصاص دادن به پروژه‌های دیگر دارند.
مدیران ممکن است این سبک رهبری را زمانی اتخاذ کنند که همه اعضای تیم بسیار با تجربه، آموزش دیده باشند و به نظارت کمی نیاز داشته باشند. با این حال، اگر کارکنان در مورد انتظارات رهبر خود سردرگم باشند، یا اگر برخی از اعضای تیم برای عملکرد خوب به انگیزه و چارچوب منسجم و مداوم نیاز داشته باشند، می‌تواند باعث کاهش بهره‌وری شود.
شما ممکن است یک رهبر بی‌طرف باشید اگر:
- به طور مؤثر تفویض اختیار می‌کنید
- به آزادی انتخاب باور دارید
- منابع و ابزار کافی را فراهم می‌کنید
- در صورت نیاز کنترل را به دست خواهید گرفت
- انتقاد سازنده ارائه می‌دهید
- ویژگی‌های رهبری را در تیم خود تقویت می‌کنید
- یک محیط کاری مستقل را ترویج می‌دهید
مزایا: این سبک مسئولیت پذیری، خلاقیت و محیط کاری آرامی را تشویق می‌کند که اغلب منجر به نرخ‌های بالاتر نگهداری کارکنان می‌شود.
چالش ها: سبک رهبری بی‌طرفانه برای کارکنان جدید کارآمد نیست، زیرا آنها در ابتدا به راهنمایی و حمایت عملی نیاز دارند. این روش همچنین می‌تواند منجر به فقدان ساختار، تردید و دودلی رهبری و عدم حمایت مناسب کارکنان شود.
مثال: هنگام استقبال از کارمندان جدید، کیشا توضیح می‌دهد که مهندسان او تا زمانی که به اهدافی که با هم به عنوان یک تیم تعیین و پیگیری کرده‌اند برسند، می‌توانند برنامه‌های کاری را خودشان تنظیم و حفظ کنند. آنها همچنین می‌توانند در مورد پروژه‌های خارج از تیم خود بیاموزند و در آنها شرکت کنند.
سبک رهبری دموکراتیک یا مشارکتی
سبک دموکراتیک (که “سبک مشارکتی” نیز نامیده می‌شود) ترکیبی از انواع رهبران استبدادی و بی طرفانه است. یک رهبر دموکراتیک کسی است که قبل از تصمیم گیری، نظرات تیم را می‌خواهد و بازخوردشان را نیز در نظر می‌گیرد. از آنجایی که اعضای تیم احساس می‌کنند صدایشان شنیده می‌شود و کمک‌های‌شان مهم است، سبک رهبری دموکراتیک اغلب باعث ارتقای سطوح بالاتری از مشارکت کارکنان و رضایت در محل کار می‌شود.
از آنجایی که این نوع رهبری باعث بحث و مشارکت می‌شود، برای سازمان‌هایی مانند صنعت فناوری که بر خلاقیت و نوآوری متمرکز هستند سبکی عالی است.
شما ممکن است یک رهبر دموکراتیک/مشارکتی باشید اگر:
- بحث های گروهی را ارزشمند می‌دانید
- هنگام تصمیم گیری تمام اطلاعات را در اختیار تیم قرار می‌دهید
- محیط کاری که در آن همه ایده های خود را به اشتراک می‌گذارند را ترویج می‌دهید
- منطقی هستید
- انعطاف پذیر هستید
- در میانجیگری خوب هستید
مزایا: تحت این سبک رهبری، کارکنان می توانند احساس قدرت، ارزش و یکپارچگی کنند. این سبک رهبری قدرت ارتقا نگهداشت و روحیه را دارد. همچنین نیاز به نظارت مدیریتی کمتری دارد، زیرا کارکنان معمولاً بخشی از فرآیندهای تصمیم گیری هستند و می دانند که چه کاری باید انجام دهند.
چالش‌ها: این سبک رهبری پتانسیل ناکارآمدی و پرهزینه بودن را دارد زیرا سازماندهی بحث‌های گروهی بزرگ، کسب ایده‌ها و بازخوردها، بحث در مورد نتایج احتمالی و ابلاغ تصمیم‌ها به زمان طولانی نیاز دارد. همچنین می‌تواند به اعضای تیم که دوست ندارند ایده‌ها را در جلسات گروهی به اشتراک بگذارند، فشار اجتماعی ایجاد کند.
مثال: جک به عنوان مدیر فروشگاه، بسیاری از اعضای با استعداد و متمرکزی را که در تیم به آنها اعتماد دارد را استخدام کرده است. هنگام تصمیم گیری در مورد ویترین فروشگاه‌ها و طراحی کف، جک تنها به عنوان ناظر نهایی برای تیمش عمل می کند تا با ایده های‌شان رو به جلو پیشروی کنند. او آنجاست تا به سوالات پاسخ دهد و اصلاحات مناسبی را برای تیم‌اش ارائه دهد.
سبک رهبری پیشرو
سبک پیشرو یکی از موثرترین روش ها برای دستیابی به نتایج سریع است. رهبران پیشرو در درجه اول بر عملکرد متمرکز هستند، اغلب استانداردهای بالایی را تعیین می‌کنند و اعضای تیم را برای دستیابی به اهداف‌شان مسئول می‌دانند.
در حالی که سبک رهبری پیشرو در محیط‌های پرجنب و جوش که اعضای تیم نیاز به انرژی دارند انگیزه‌بخش و مفید است، اما همیشه بهترین گزینه برای اعضای تیمی نیست که به راهنمایی و بازخورد نیاز دارند.
شما ممکن است یک رهبر پیشرو باشید اگر:
- استانداردهای بالایی تعیین می‌کنید
- روی اهداف تمرکز می‌کنید
- در تعریف و تمجید تنبل هستید
- در صورت نیاز برای رسیدن به اهداف خودتان را دخیل می‌کنید
- توانمندی بالایی دارید
- به عملکرد بیش از مهارت های نرم اهمیت می‌دهید
مزایا: رهبری پیشرو کارمندان را برای رسیدن به اهداف و دستیابی به اهداف تجاری سوق می‌دهد و محیط‌های کاری پر انرژی و پویا را تشویق می‌کند.
چالش ها: رهبری پیشرو همچنین می‌تواند منجر به استرس کارکنان شود زیرا آنها همیشه به سمت یک هدف یا ضرب الاجل سوق داده می‌شوند. محیط کاری پرجنب و جوش نیز می‌تواند باعث ایجاد سوءتفاهم یا فقدان دستورات کار واضح شود.
مثال: رهبر یک جلسه هفتگی تشخیص داد که یک ساعت جلسه‌ی یک بار درهفته هدف جلسه را توجیه نمی‌کند. برای افزایش کارایی، او جلسه را به یک جلسه‌ی سرپایی ۱۵ دقیقه‌ای تغییر داد تا فقط کسانی که اخبار جدیدی درباره‌ی وضعیت کار دارند شرکت کنند.
سبک رهبری تحول آفرین
سبک تحول آفرین شبیه سبک کوچینگ است که بر ارتباطات واضح، تعیین هدف و انگیزه کارکنان تمرکز دارد. با این حال، به جای گذاشتنبیشتر انرژی برای اهداف فردی هر یک از کارکنان، رهبر تحول آفرین با تعهد به اهداف سازمانی هدایت می‌شود.
از آنجایی که رهبران تحول آفرین بیشتر وقت خود را صرف اهداف مهم و نهایی می‌کنند، این سبک رهبری برای تیم هایی که می توانند بسیاری از وظایف محول شده را بدون نظارت مداوم انجام دهند، بهترین است.
شما ممکن است یک رهبر تحول آفرین باشید اگر:
- با تیم خود احترام دو طرفه دارید
- انگیزه می‌دهید
- دیگران را برای رسیدن به اهداف‌شان الهام می‌بخشید
- به چشم‌انداز فکر می‌کنید
- برای به چالش کشیدن ذهنی تیم‌تان ارزش قائل هستید
- خلاق هستید
- درک خوبی از نیازهای سازمانی دارید
مزایا: رهبری تحول آفرین برای ارتباطات شخصی با تیم‌های خود ارزش قائل است که این امر می‌تواند روحیه و نگهداشت شرکت را تقویت کند. همچنین به جای اینکه کاملاً هدف‌گرا باشد، به اخلاق شرکت و تیم اهمیت می‌دهد.
چالش ها: از آنجایی که رهبران تحول آفرین به تک تک افراد نگاه می‌کنند، می‌تواند باعث شود که بردهای تیم یا شرکت مورد توجه قرار نگیرد. این رهبران همچنین می‌توانند جزئیات را نادیده بگیرند.
مثال: رینا برای رهبری یک بخش بازاریابی استخدام می‌شود. مدیر عامل از او می‌خواهد که اهداف جدیدی تعیین کند و تیم هایی را برای رسیدن به آن اهداف سازماندهی کند. او در سمت جدید ماه های اول را صرف آشنایی با شرکت و کارمندان بازاریابی می‌کند. او شناخت قوی از روندهای فعلی و نقاط قوت سازمانی به دست می‌آورد. پس از سه ماه، او اهداف روشنی را برای هر یک از تیم‌هایی که به او گزارش میدهند تعیین کرده است و از افراد خواسته است که اهدافی را برای خودشان تعیین کنند که با آن هدف‌ها هم‌راستا باشد.
سبک رهبری تعامل‌گرا
رهبر تعامل‌گرا کسی است که مانند یک سرعت سنج بر روی عملکرد بسیار متمرکز است. تحت این سبک رهبری، مدیر انگیزه های از پیش تعیین شده‌ای را ایجاد می‌کند که معمولاً به شکل پاداش پولی برای موفقیت و اقدام انضباطی برای عدم موفقیت انجام می‌گیرد. با این حال، بر خلاف سبک رهبری پیشرو، رهبران تعامل‌گرا نیز برای دستیابی به اهداف و لذت بردن از پاداش‌ها، بر راهنمایی، آموزش و مهارت متمرکز هستند.
در حالی که این نوع رهبر برای سازمان ها یا تیم هایی که وظیفه رسیدن به اهداف خاصی مانند فروش و درآمد را دارند عالی است اما بهترین سبک برای هدایت خلاقیت نیست.
شما ممکن است یک رهبر تعامل‌گرا باشید اگر:
- ساختار شرکت را ارزشمند می‌دانید
- بر تک تک افراد نظارت دارید
- اعتبار و سازمان را زیر سوال نمی‌برید
- اهل عمل و واقع‌بین هستید
- دستیابی به هدف را ارزشمند می‌دانید
- سنت‌گرا هستید
مزایا: رهبران تعامل‌گرا، دستیابی به اهداف را از طریق اهداف کوتاه‌مدت و ساختاری کاملاً مشخص تسهیل می‌کنند.
چالش ها: تمرکز بیش از حد بر روی اهداف کوتاه مدت و نداشتن اهداف بلند مدت می‌تواند باعث شود که یک شرکت با مشکلات دست و پنجه نرم کند. این سبک خلاقیت را سرکوب می‌کند و برای کارکنانی که با پاداش های پولی انگیزه نمی‌گیرند، ترغیب کننده نیست.
مثال: یک مدیر شعبه بانک هر دو هفته یکبار با هر یک از اعضای تیم ملاقات می کند تا درباره راه‌هایی که آنها می‌توانند به اهداف ماهانه شرکت برسند و از آنها هم فراتر بروند تا پاداش خود را دریافت کنند، صحبت می‌کند. هر یک از ۱۰ اجراکننده‌ی برتر منطقه یک جایزه پولی دریافت می‌کند.
سبک رهبری بوروکراتیک
رهبران بوروکراتیک شبیه به رهبران استبدادی هستند زیرا از اعضای تیم خود انتظار دارند قوانین و دستورالعمل‌ها را دقیقاً همانطور که نوشته شده است رعایت کنند.
سبک بوروکراتیک بر وظایف ثابت یک سلسله مراتب تمرکز دارد که در آن هر کارمند فهرستی از مسئولیت‌ها را دارد و نیاز کمی به همکاری و خلاقیت وجود دارد. این سبک رهبری در صنایع یا بخش‌هایی مانند امور مالی، بهداشت و درمان یا دولت که بسیار کنترل شده و قانونمند هستند بسیار مؤثر است.
شما ممکن است یک رهبر بوروکراتیک باشید اگر:
- جزئی نگر و متمرکز بر کار هستید
- برای قوانین و ساختار ارزش قائل هستید
- اخلاق کاری عالی دارید
- دارای اراده قوی هستید
- نسبت به سازمان خود متعهدید
- منضبط و خویشتن‌دار هستید
مزایا: سبک رهبری بوروکراتیک در سازمان‌هایی که نیاز به پیروی از قوانین و مقررات سختگیرانه دارند می‌تواند اثربخش باشد. هر یک از افراد در تیم/شرکت نقشی کاملاً مشخص دارند که منجر به بازدهی می‌شود. این رهبران کار را از روابط جدا می‌کنند تا توانایی تیم در رسیدن به اهداف را مخدوش نکنند.
چالش ها: این سبک باعث افزایش خلاقیت نمی‌شود که ممکن است برای برخی از کارمندان محدود کننده باشد. این سبک رهبری نیز به کندی تغییر می‌کند و در محیطی که نیاز به پویایی دارد پیشرفت نمی‌کند.
مثال: مدیران یک اداره وسایل نقلیه موتوری به کارمندان خود دستور داده است تا در چارچوب مشخص و تعریف شده‌ای کار کنند. آنها باید برای تکمیل یک کار با نظم و قوانین سخت اقدامات زیادی انجام دهند.
جمع بندی
در حالی که یک سبک رهبری خاص ممکن است در شغل خاصی تأثیرگذار باشد. برای مثال، رهبران استبدادی تمایل دارند تا در محیط‌های نظامی خوب عمل کنند اما بهترین سبک رهبری استفاده از ترکیبی از تمام این سبک‌ها است. دانستن اینکه چه سبکی را باید در محل کار اعمال کنید، با گذشت زمان، تمرین و هوش هیجانی حاصل می‌شود. به یاد داشته باشید، اکثر رهبران برای دستیابی به اهداف مختلف در زمان‌های مختلف شغلی از سبک‌های مختلفی استفاده می‌کنند.
سوالات متداول
کدام سبک بهترین گزینه است؟
بهترین سبک رهبری استفاده از ترکیبی از تمام این سبک‌ها است. دانستن اینکه چه سبکی را باید در محل کار اعمال کنید، با گذشت زمان، تمرین و هوش هیجانی حاصل می‌شود. به یاد داشته باشید، اکثر رهبران برای دستیابی به اهداف مختلف در زمان‌های مختلف شغلی از سبک‌های مختلفی استفاده می‌کنند.
سبک بلندپروازانه برای چه سازمانی‌هایی مفید است؟
سبک بلند پروازانه برای سازمان‌های کوچک و با رشد سریع، یا سازمان‌های بزرگ‌تری که دچار تحول یا تجدید ساختار سازمانی هستند، مفید است.
